Σκέψου για τον εαυτό σου. Εκφράσου για τους άλλους.

  Ανοίγεις την πόρτα και βγαίνεις έξω. Και υπάρχουν άνθρωποι. Πολλοί άνθρωποι, μα κανείς τους σαν κι εσένα. Τι πάει να πει αυτός είναι τέτοιος? Ή αυτός είναι έτσι? Είναι όλοι άνθρωποι.Και κάθε ένας από αυτούς κοιτάζει γύρω του. Όπως κι εσύ. Και βάζει ταμπέλες. Όπως κι εσύ.Οχι απαραίτητα για κακό. Μα είναι στη φύση των ανθρώπων, να κοιτάζουν γύρω τους και να κακο/καλο-χαρακτηρίζουν τους άλλους. Γιατί όμως είναι τόσο ρηχοί? 

  Ακόμη κι αν όλοι κάνουν το ίδιο, δεν είναι ίδιοι. Ούτε κάποιος είναι πιο πάνω, ούτε κάποιος άλλος πιο κάτω. Δεν είναι ίδιοι. Είναι ίσοι. Και λίγοι το καταλαβαίνουν. Μπορεί να υπερτερείς σε κάτι, όμως αδυνατείς σε κάτι άλλο. Υπάρχει ισορροπημένη σχέση μεταξύ υπεροχής και αδυναμίας. 

  Δε μπορείς να κρίνεις κάποιον από την εμφάνιση του, ούτε από την ομιλία του, ούτε από τη καταγωγή. Βασικά, δε μπορείς να κρίνεις κάποιον από το ‘φαίνεσθαι’, μόνο από το ‘είναι’. Όμως, δεν μπορείς να γνωρίζεις το ‘είναι’ του άλλου. Δε γνωρίζεις ούτε το ‘είναι’ του ίδιου σου του εαυτού. Άρα δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν. 

  Αλλά μπορείς να έχεις άποψη. Είναι δικαίωμα σου. Και καθήκον προς τον εαυτό σου. Αλλά πρόσεξε! Σκέψου την άποψη σου, κάνε ένα προσχέδιο στο μυαλό σου, μελέτησε την προτού την εκφράσεις, όπως έκανες και στο σχολείο στην έκθεση. Σκεφτόσουν πριν γράψεις, πριν μεταφέρεις τη σκέψη σου στο χαρτί. Τώρα σκέψου πριν μεταφέρεις τη γνώμη σου στον κόσμο. Στη πραγματικότητα. 

  Κακά τα ψέμματα. Οι σκέψεις είναι στο μυαλό, έρχονται και φεύγουν και μετα βίας εσύ ο ίδιος που τις δημιουργείς το καταλαβαίνεις αυτό το «πηγαινέλα». Κάθε σκέψη, κάθε άποψη που θα ακουστεί κάποιους θα πληγώσει και κάποιους θα ευχαριστήσει. Πάντα οι σκέψεις διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ακόμη κι αν μοιάζουν, διαφέρουν. Άλλοτε λίγο. Άλλοτε πολύ. Κι άλλοτε πάρα πολύ. 

  Γι’ αυτό σκέψου: λίγοι έχουν το περιθώριο να ασχοληθούν με την άποψη και τη σκέψη τρίτων, αλλά πολλοί έιναι αυτοί που ασχολούνται. Ο καθένας έχει τα προβλήματα του και δε χρειάζεται επιπρόσθετα.

   Είναι καλό να δημιουργείς προβληματισμούς, όχι προβλήματα. Λιγότερα προβλήματα σημαίνουν πιο καθαρή σκέψη. Είναι αλυσίδα.
  Οι σκέψεις είναι για τον εαυτό σου. Και οι απόψεις σου χρειάζονται ζήτηση για να αποκτήσουν πραγματική αξία. 

Gee..